บท 280

"เจ้าก็คือเด็กสาวตระกูลหวังคนนั้นสินะ?"

ซ่งจงผิงมองไปที่หวังเฉิน ดวงตาที่ดูเป็นกันเองแฝงไว้ด้วยแววดูแคลนเล็กน้อย ในสายตาของเขา หวังเฉินเป็นเพียงเด็กสาวไร้เดียงสาคนหนึ่ง

"ข้าจำได้ว่าเมื่อสิบกว่าปีก่อน ตอนที่ข้าไปเยี่ยมคุณพ่อของเจ้า ตอนนั้นเจ้ายังเป็นเด็กตัวเล็กๆ อยู่เลย ไม่ได้พบกันตั้งนาน จำลุงซ่งไ...