บท 510

"ป้าเถียน"

ชินหลางเห็นสายตาของเถียนเสี่ยวเอ้อร์จ้องมองมาที่เขา จึงเรียกทักทายอย่างสุภาพ

ในใจชินหลางรู้สึกเฉยชาต่อเถียนเสี่ยวเอ้อร์คนนี้มาก

ที่จริงเขาอยากจะพูดปลอบใจให้อดทนต่อความเศร้าโศก แต่ทันใดนั้นภาพถ่ายที่เธอกอดกับคนอื่นก็แวบเข้ามาในหัว ทำให้ใจเขาเย็นชาลงไปอีก

ใบหน้าของเถียนเสี่ยวเอ้อร์ไม่มีร่อง...