บท 30

ยามหนาวเหน็บ

แม้จะเป็นช่วงบ่ายแก่ๆ แต่ความหนาวยังคงทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน ท้องฟ้าโปรยปรายหิมะลงมาอย่างอ่อนโยน แต่กลับเย็นเฉียบจนเกินไป

ที่ช่องแตกของประตูม้วนมีศีรษะสองคนโผล่ออกมา สวมชุดนักเรียนบางๆ เบียดชิดกัน เท้าที่สวมรองเท้ากีฬาสีดำคู่หนึ่งกระดุกกระดิกอย่างกระวนกระวายอยู่ในกอหญ้า

เหยียนหลี่หัน...