บท 31

"เธอจะทำอะไรน่ะ? เธอไม่ได้คิดจะ..."

เหยียนหลี่หันกลับไปมอง สายตาทอดไปที่ต้นการบูรต้นหนึ่งในระยะไกล ลมเย็นปะทะใบหน้า ทำให้เธอต้องหรี่ตาเรียวยาว

"เธอเห็นต้นไม้นั่นไหม? เธอวิ่งไปทางนั้นเพื่อล่อพวกมันออกไป แล้วฉันจะปีนเข้าไปเอาปืน"

น้ำเสียงของเธอเรียบเฉย แต่ในท่าทีที่ดูสงบนั้นแฝงไว้ด้วยรังสีอำมหิตกระ...