บท 27

ไอ้ดายเยวเหอที่สวมเพียงชุดกระโปรงยาวผ้าฝ้ายสีขาวลายดอกไม้สีม่วง เหงื่อโซกกายจากการทำอาหารและปลอบประโลมเอ้อร์เป่า พอได้ยินคำพูดของป้าจางก็รู้สึกเหมือนถูกราดด้วยน้ำเย็นฉ่ำ หนาวสะท้านตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

แผ่นหลังที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อนั้นเหนียวเหนอะจนน่าอึดอัด เธอไม่รู้จะตอบอย่างไร จึงหันหลังกลับเข้าไ...