บท 341

ฉันคิดว่าสมองของจางอี้คงจะคิดฟุ้งซ่านไปเอง คิดว่าฉันจะถือมีดพกไปแทงคุณไป๋ ยังไงฉันก็ขี้เกียจอธิบายให้เขาฟัง ได้แต่บอกว่าอย่าให้เขาคิดไปเอง สรุปคือฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยเอง

ฉันบอกให้เขาไปบอกน้องๆ ว่าอย่าเพิ่งทำอะไรหุนหันพลันแล่น ให้อดทนไว้ก่อน แค่อดทนช่วงนี้ได้ เรื่องต่อไปก็จะจัดการได้ง่าย...