บท 129

"ได้ จัดการเองแล้วกัน เธอทบทวนให้ดีๆ นะ ฉันก็ไม่อยากให้ก้นขาวนุ่มของเธอต้องมีรอยแผลอยู่ตลอด" เหลิงหลินพูดพลางล้วงมือเข้าไปในกางเกง ลูบคลำก้นไปมา

"อื้อ... ทราบแล้วค่ะนาย"

เหลิงหลินไม่ยอมปล่อยมือ กอดน้องหมาตัวน้อยของเขาไว้แบบนั้น อุ่นๆ ที่อกและอุ่นๆ ที่ฝ่ามือ ความสุขอยู่แค่เอื้อม เขารู้สึกอบอุ่นมาตล...