บท 88

ร่างกายคุกเข่าเตรียมพร้อม เริ่มการท้าทายรอบใหม่ แต่ไม่ไหว เรี่ยวแรงหมดสิ้นแม้จะพยายามร้องเรียกนายก็ไม่มีเสียงออกมา ในที่สุดก็ทรุดลงนอนราบกับพื้นไม่ไหวติง

เหลิงหลินตบแก้มเขาเบาๆ แต่ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ จึงปลดปลอกคอแล้วอุ้มจิ่งรานไปวางบนเตียง ลูกกระเดือกถลอกเป็นแผล เขาใช้คีมเปิดปากดู พบว่าลำคอบวม...