บท 1101

"เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้ว!" หลี่ชิวเยว่ผลักมือของฟางเถาออกอย่างแนบเนียน ราวกับตั้งใจหลีกเลี่ยงการแสดงความสนิทสนมของเขา แต่ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ท่าทางเหมือนสุนัขจิ้งจอกน้อยที่บาดเจ็บ นอนอยู่ข้างทางอย่างโดดเดี่ยวไร้ที่พึ่ง ต้องการความช่วยเหลือ แต่กลับกลัวคนแปลกหน้าที่เข้ามาใกล้

...