บท 1202

เธอร้องไห้เสียงดัง น้ำตาเปียกชุ่มอกเสื้อ เธอไม่อยากให้ฉันเห็น และฉันก็ไม่สามารถเช็ดน้ำตาให้เธอได้ เพราะคนที่จะเช็ดน้ำตาให้เธอได้ไม่ใช่ฉัน

ฟังเสียงร้องไห้ที่ปวดใจ ฉันรู้สึกเจ็บปวด รู้ถึงชะตากรรมอันขมขื่นของเธอ ดวงตาฉันก็แดงเรื่อเล็กน้อย

แต่ฉันทำอะไรไม่ได้ ได้แต่กอดเธอไว้แน่น หวังว่าจะให้ความอบอุ่นแ...