บท 1213

ลอบมองจางถิงแว้บหนึ่ง เห็นใบหน้าเธอประดับรอยยิ้ม ไม่อาจอ่านอะไรได้เลย

หลังจากทักทายกัน ทุกคนนั่งลงที่โต๊ะ อาหารทยอยถูกเสิร์ฟมา พวกเรากินไปคุยไป ส่วนใหญ่เป็นคำพูดสัพเพเหระ จางถิงขอบคุณพวกเราที่ช่วยเหลือ บอกว่าพวกเราช่วยให้เธอได้ชีวิตกลับคืนมา ได้ความรักกลับคืนมา เซียงชิวก็ดื่มอวยพรไม่หยุด ขอบคุณที่พ...