บท 1272

เธอเขินอาย ราวกับหวาดกลัว ขาทั้งสองปิดสนิท ฉันเอื้อมมือไปที่เอวเธอ อีกมือลูบไล้ยอดเขาหิมะนั้น บีบนวด สัมผัสเบาๆ เธอค่อยๆ อ่อนระทวย สั่นเทาเล็กน้อย

ประตูหยกเปิดออก วิมานเซียนอ่อนนุ่ม เรื่อเรือง สายธารไหลผ่าน ทัศนียภาพงดงาม หลังจากแสวงหามาหลายปี ผ่านความยากลำบากนับพัน ในที่สุดก็ได้พบประตูสวรรค์ ฉันอด...