บท 1280

ได้ยินคำพูดของผม ภรรยาหัวเราะออกมา คิดว่าเธอเชื่อผมแล้ว ผมเลยยิ้มตามไปด้วย แต่ยังไม่ทันหัวเราะจบ ก็รู้สึกเจ็บแปลบที่เท้า ตามด้วยเสียงเย็นชาของเธอ "ฮึ! กลับบ้านแล้วจะเอาเรื่องคุณ"

"เฮ้ย รอด้วยสิ!" ผมร้องด้วยความเจ็บปวด พยุงตัวกับผนังเดินกะเผลกตามไป

ตลอดทางเดินมีภาพแขวนอยู่หลายภาพ แต่ผมไม่มีอารมณ์จะ...