บท 132

สู กั๋วเฉิง กำชับซ้ำอีกครั้ง

พวกเราพยักหน้า นับว่ามีความคืบหน้าไม่น้อย ตอนออกจากประตูผมรู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย แต่ความโกรธในใจกลับเพิ่มขึ้นไม่น้อย คิดว่าเมื่อจับตัวคนผู้นั้นได้ จะเอาคืนอย่างไรดี ผมเป็นคนแบบนี้แหละ ถ้าเป็นเรื่องที่มุ่งเล่นงานผม บางทีผมอาจจะหัวเราะแล้วปล่อยผ่านไป แต่ถ้าลามไปถึงครอบค...