บท 1365

ฉันรู้สึกเจ็บปวดและโทษตัวเองที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้

"คุณคือชีวิตที่ฉันเลือกแล้ว ฉันไม่ต้องการตอบแทนอะไรคุณ แค่คุณใส่ใจฉันก็พอ" เกาเย่ว์ยื่นมือมากอดฉัน

ขณะที่สัมผัสร่างของเธอ นึกถึงบทสนทนาตอนนี้ และเรื่องของภรรยา สมองฉันกลายเป็นโจ๊กข้าวโพดไปหมด คิดอะไรไม่ออก จึงพูดเสียงเบาว่า "คุณเมาแล้ว รอพรุ่งนี้เร...