บท 138

เธอเงยดวงตาขึ้นมองฉันไม่วางตาขณะที่เคลื่อนไหว ทุกครั้งที่ฉันเพิ่งผ่อนลมหายใจ เริ่มสงบลงเล็กน้อย เธอก็เพิ่มแรงดูด ดูดจนสะดือของฉันแนบเข้าไปในปากเธอ แล้วจึงยอมหยุด

รู้สึกเจ็บเล็กน้อย แต่มีความสุขสบายมากกว่า ฉันได้แต่แอ่นเอวเคลื่อนไหวตาม หายใจหอบแรงขึ้น จนกระทั่งครางออกมา เธอจึงพอใจปล่อยริมฝีปากแดงระเ...