บท 1503

ไม่แม้แต่จะหยิบวิกผมที่อยู่ข้างๆ เธอรีบวิ่งออกไปทางประตูพลางร้องว่า "ฉันไปก่อนนะ!"

มองตามเงาร่างของถังเหวยที่เดินจากไป ฉันอดยิ้มน้อยๆ ไม่ได้ ดูเหมือนเธอจะไม่ได้ไร้ห่วงใยอย่างที่คิด ในใจของเธอยังมีคนที่สำคัญอยู่

ฉันเก็บความรู้สึกให้เรียบร้อยแล้วรีบเดินออกจากประตู

ตอนแรกไม่ได้นึกถึงก็ยังดีอยู่ แต่พ...