บท 151

ผมพยักหน้า เริ่มสงสัยว่าชายคนนั้นอาจเป็นคนโง่ ผมเดินตามเขาไปอีกประมาณสองร้อยเมตร จู่ๆ เขาก็หยุดเดิน มองไปที่ร้านอาหารฝั่งตรงข้ามถนน ผมเพิ่งจะสงสัยว่าเขาคงไม่บ้าถึงขนาดจะข้ามไปกินมื้อดึกหรอกนะ แต่เขาก็ตอบคำถามผมด้วยการกระทำ

ชายคนนั้นไม่รีรอ เดินข้ามถนนตรงไปยังร้านอาหารฝั่งตรงข้าม ผมลังเลว่าควรตามเข้...