บท 1646

ฉันได้แต่เดินตามเธอไปอย่างกระตือรือร้น หลังจากขึ้นรถ ฉันส่งของให้เธอพลางพูดประจบว่า "นี่ ถึงยังไงก็ตั้งใจดีนะ ส่งของขวัญให้แล้วไม่ได้ยินคำขอบคุณก็ช่างเถอะ แต่ทำไมถึงโกรธด้วยล่ะ"

ภรรยาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เห็นว่าฉันยังไม่ยอมเก็บกลับ สุดท้ายก็จำใจรับมันไป

ฉันจึงขับรถไปพร้อมรอยยิ้ม คิดว่าเธอคงจะดีใจ แต...