บท 1685

แต่ทุกครั้งที่ฉันก้าวเดินไปข้างหน้า หลัวซิ่วก็มองฉันด้วยสายตาสิ้นหวัง ถอยหลังไปทางหน้าต่าง

สุดท้ายฉันก็ไม่สามารถก้าวออกจากประตูได้ บางทีอาจมีเรื่องมากมายที่ฉันไม่อยากแบกรับ แต่กลับตกอยู่บนบ่าของฉัน บังคับให้ฉันต้องเผชิญหน้าและตัดสินใจ สิ่งเหล่านี้ทำให้ฉันคลุ้มคลั่ง โกรธจัด แต่ไม่รู้จะระบายออกทางไหน...