บท 1719

ผมได้แต่กางแขนออก แล้วโอบเธอเข้ามาในอ้อมกอด

ผ่านไปสักพัก เธอค่อยๆ ผละออก โบกมือพลางกล่าวว่า "ราตรีสวัสดิ์"

ผมยิ้มพลางพยักหน้า ตั๋วอี๋เปิดประตูรถอย่างไม่เต็มใจแล้วก้าวลงไป ร่างเล็กที่ดูผอมบางนั่น แม้จะสวมชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ แต่กลับมีสีหน้าเศร้าหมอง เงาร่างอ้างว้างค่อยๆ เดินห่างออกไปทีละก้าว แล...