บท 1769

ความทรงจำสุดท้ายของพวกเรา

แต่ฉันไม่อยาก ไม่เต็มใจ และไม่ยอมให้มันจบลงแบบนี้ ฉันยอมแบกเธอเดินไปตลอดชีวิต เดินไปจนกระทั่งผมของเราขาวโพลน เดินไปจนถึงวันที่เราแก่เฒ่า เดินไปจนกระทั่งเราเดินไม่ไหวอีกต่อไป แล้วจากนั้นก็ตายไปด้วยกันอย่างสงบ

แต่ความเป็นจริงนั้นโหดร้ายเสมอ มันไม่เคยให้สัญญาณเตือนใดๆ แก่ผู้ค...