บท 1797

จางถิงตกใจกับการกระทำของฉัน เธอมองฉันเหม่อลอยจนลืมตอบสนอง

เมื่อเห็นความหวาดกลัวในดวงตาของเธอ ฉันนึกถึงภาพวันนั้นที่ฉันกดเธอลงบนโซฟา ความรู้สึกผิดผุดขึ้นในใจ แต่เมื่อนึกว่าครั้งนั้นเป็นแผนการของเธอ ฉันก็รู้สึกหงุดหงิด สุดท้ายฉันกดความรู้สึกเอาไว้ ดึงเธอมานั่งที่โซฟา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบลงว่า "ฉ...