บท 1805

กลัว บีบฝ่ามือแน่น หายใจลึกเข้าหนึ่งครั้ง แล้วจึงค่อยๆ หันหลังกลับไป

ชุดยาวสีดำ ผมยาวสลวยที่ตกลงมาถึงไหล่ มุมปากที่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ เธอแทบไม่เปลี่ยนไปเลย ยังคงเป็นเธอคนเดิม ชั่วขณะนั้น ความรู้สึกพลุ่งพล่านในอก ราวกับได้พบกันในชาติภพใหม่ ฉันมองเธอเหม่อลอยอยู่นาน กว่าจะบีบเค้นรอยยิ้มออกมาได้ "กล...