บท 34

: บทตัดตอนนวนิยยจีน

เธอขอลาหยุดมาเหมือนกัน พวกเรารีบขึ้นรถไปด้วยกัน แล้วก็ขับรถออกจากเมืองไปท่ามกลางความมืดของราตรี ตลอดทางเธอตื่นเต้นราวกับเด็กน้อย คอยชะโงกมองออกไปนอกหน้าต่างเป็นระยะ ดูเหมือนจะมีทั้งความคาดหวังและความตื่นเต้นต่อสิ่งที่ยังไม่รู้

ที่ทางแยกขึ้นทางด่วน ผมลดความเร็วลงแล้วถามเธอว่าจะไ...