บท 420

"วันเอย!" ผมแตะไหล่เธอเบาๆ พลางเรียกชื่อเธอสองครั้ง

ไม่รู้ว่าเพราะเมาหลับไปแล้ว หรือเพราะนอนในอ้อมกอดผมสบายดี ภรรยาของผมส่งเสียงครางเบาๆ ซุกหัวในอกผม แล้วก็ไม่ขยับอีกเลย

มองแก้มแดงระเรื่อของเธอ ลมหายใจที่สม่ำเสมอ และอกที่กระเพื่อมขึ้นลง ผมรู้สึกใจเต้นแรง นึกถึงว่าอีกไม่นานเธอจะต้องไปนอนอยู่ใต้ร่าง...