บท 422

นวนิยายจีน

ฉันประคองมือภรรยา มือสั่นเล็กน้อย เหงื่อเย็นผุดทั่วร่าง แม้แต่ทิศเหนือใต้ออกตกยังแยกไม่ออก แสงไฟกลายเป็นแสงที่แสบตา รู้สึกหมดแรงไปทั้งตัว ราวกับจะเป็นลมได้ทุกเมื่อ

เมื่อเห็นฉันลังเล เสี่ยวหยางค่อยๆ ยื่นมือมาดึงมือภรรยาฉันที่อยู่ในอ้อมกอดพร้อมพูดว่า "จริงๆ แล้วมันไม่ได้ยากขนาดนั้น ตอนนี้...