บท 424

ผมมองภรรยาด้วยความอาลัยอาวรณ์ เธอหลับตาสนิท นอนหลับอย่างสงบ ไม่รู้เลยว่ากำลังถูกชายที่รักทรยศ และไม่รู้ตัวว่ากำลังนอนอยู่ในอ้อมกอดของชายอีกคน ผมยื่นมือลูบแก้มเธอเบาๆ เธอราวกับรู้สึกได้ มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มอย่างมีความสุข ไร้ซึ่งความรู้สึกถึงอันตรายใดๆ

"พอได้แล้ว! ไม่ต้องทำเหมือนจะพรากจากกันตลอดกา...