บท 52

พอเสร็จสิ้น เธอผลักฉันออกทันที พลิกตัวถ่มน้ำในปากออกมา แล้วทรุดตัวลงที่ขอบเตียงอาเจียนไม่หยุด

เห็นเธอทรมานอย่างนั้น ฉันรู้สึกผิดเล็กน้อย แต่ในสถานการณ์เมื่อครู่ บวกกับไฟราคะที่เผาไหม้อยู่ในร่างกายมาหลายวัน แถมยังถูกเธอยั่วยวนเสียขนาดนั้น ใครจะหยุดลงได้

ฉันลูบหลังเธอเบาๆ พยายามช่วยให้เธอรู้สึกดีขึ้...