บท 57

ฉันซุกหัวลงใต้หมอนด้วยความหงุดหงิด แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น เธอรู้ว่าฉันแกล้งหลับ จึงหัวเราะคิกคัก คืนนั้นเธอพร่ำพูดมากมาย เรื่องความสุขในอดีต เรื่องความรัก อะไรทำนองนั้น

ฉันงัวเงียไม่ได้ฟังชัด ตอบไปมั่วๆ อาจเพราะร่างกายอ่อนเพลียจริงๆ ไม่รู้ตัวเลยหลับไป

ช่วงหลายวันต่อมา ชีวิตของฉันกับภรร...