บท 622

ดูเหมือนรู้มาก่อนแล้วว่าพวกนี้ต้องยอมในที่สุด มีพ่อครัวร่างอ้วนถือสมุดเดินออกมาจากข้างใน เก็บเงินทีละคน จดรายการอาหารที่พวกเขาสั่ง

ภรรยามองผมด้วยสายตาตำหนิ ราวกับว่าทุกอย่างเป็นความผิดของผม ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆ ไม่ใช่ความผิดผมทั้งหมดนะ ตอนนี้ผมก็เป็นผู้เสียหายเหมือนกัน ผมพาเธอไปสั่งอาหาร แล้วเห็นคนขับ...