บท 749

หลังจากผ่านไปสักพัก เมื่อเห็นว่าอารมณ์เธอเริ่มนิ่งขึ้น ผมจึงปล่อยแขนเธอและถามเบาๆ "หิวไหม?"

เกาเยว่มองผมอย่างงุนงง แล้วพยักหน้าเบาๆ ผมเข้าใจดี สำหรับผู้หญิงที่เคยอวดโฉมให้คนทั้งหลายชื่นชม การที่ต้องมาปรากฏตัวในสภาพนี้ต่อหน้าผม ต้องใช้ความกล้าหาญมากเพียงใด และใจเธอคงกำลังต่อสู้กับความรู้สึกมากมายเพี...