บท 960

นิ้วก้อยค่อยๆเคลื่อนเข้าไป แรกเริ่มไม่ได้บุกรุก เพียงแค่ไล้วนรอบประตูอย่างแผ่วเบา รอให้เธอคุ้นชิน ผ่อนคลาย แล้วจึงแทรกผ่านประตูเข้าไปในชั่วพริบตา

อาจเพราะตกใจจากการบุกรุกอย่างกะทันหัน หรืออาจเพราะความเจ็บปวด เธอร้องออกมาด้วยความตกใจ สัญชาตญาณพาให้อยากหนี แต่ผมจับเอวเธอไว้แน่น ทำให้ไม่มีทางหลบหนี เธ...