บท 98

"อะไรเช้าตรู่กัน นี่มันเที่ยงแล้ว ตื่นได้แล้ว"

ผมบอกเธอพร้อมกับชี้ให้ดูเวลา

เธอยังดูงัวเงียอยู่ เกาศีรษะที่ยุ่งเหยิง นิ่งไปสองวินาที แล้วเอนตัวไปด้านหลัง ทำท่าจะล้มตัวลงนอนอีก

"ตื่นได้แล้ว!" ผมรีบประคองเธอไว้

เธอแทบจะบ้าเพราะผม ตบตัวผมแรงๆ สองที ผมแกล้งบีบเจ้าก้อนเนื้อที่กระเพื่อมไหวนั่นอย่างแร...