บท 1332

สองคนคราวนี้อยู่กันจนถึงเที่ยงคืน อัน เอ้อร์โกวถึงได้ปรนเปรอนางน้อยจนพอใจ เธอเหนื่อยจนทิ้งตัวลงบนเตียง ไม่อยากขยับตัวอีก อัน เอ้อร์โกวจึงได้อาบน้ำแล้วกลับมายังอ่าวแห่งจิตวิญญาณของเขา สำหรับเขาแล้ว การได้กอดจาง เหวินเจวี๋ยนไปจนถึงรุ่งสางทุกคืน เป็นความรู้สึกมั่นคงและอบอุ่นที่สุด เป็นความสุขที่สุด เขา...