บท 1987

"อันเอ้อร์โกวพูดตรงๆ พลางหัวเราย แต่สายตาของเขายังคงจับจ้องมองมอนน่าอย่างไม่รู้ตัว

หญิงคนนี้ช่างแตกต่าง บุคลิกของเธอในถ้ำใหญ่แห่งนี้ให้ความรู้สึกโดดเด่นราวกับดอกไม้เพียงดอกเดียวที่เบ่งบาน เหมือนนกกระเรียนที่ยืนท่ามกลางฝูงไก่ ความงดงามที่ติดตัวมาแต่กำเนิดของเธอทำให้ผู้คนไม่อาจไม่หวั่นไหว อันเอ้อร์โก...