บท 544

ทันทีที่เครื่องเริ่มสั่น เขาก็นั่งหลังตรงเกร็งทันที แสดงท่าทางเป็นวีรบุรุษผู้กล้าหาญ จนโมนิก้าอดขำไม่ได้ เธอชอบหมอฝีมือเยี่ยมที่ทำตัวกวนๆ เหมือนเด็กน้อยคนนี้ ในสายตาเธอ อันเอ้อร์โกวก็เป็นเพียงเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น

แน่นอน อีกไม่กี่นาทีต่อมาเครื่องบินก็บินนิ่งขึ้น หัวใจที่เต้นระรัวของอันเอ้อร์โก...