บท 808

"แต่ข้าน่ะกลัวจริงๆ นะ!" พูดพลางเหรินเซียนเอ๋อร์ก็มีน้ำตาคลอขึ้นมา ทำท่าเหมือนจะร้องไห้

อันเอ้อร์โกวรู้สึกใจอ่อนลง เขารู้ว่าถึงแม้เธอจะถูกเลี้ยงมาแบบไร้กฎเกณฑ์ แต่สุดท้ายเธอก็เป็นเพียงเด็กสาว อันเอ้อร์โกวจึงปล่อยมือจากเธอ แล้วประคองใบหน้าของเธอไว้ จูบเบาๆ ที่ริมฝีปากหอมหวาน "เซียนเอ๋อร์ เจ้ารู้ไหมว...