บท 92

นั่งลงแล้ว ดวงตาคู่อันเจ้าเล่ห์กวาดมองใบหน้าของอันเอ้อร์โกว พยายามค้นหาอะไรบางอย่างจากสีหน้าของเขา

"พี่ชาย อันเอ้อร์โกวช่วยชีวิตเมียผู้ใหญ่บ้านไว้ ความสัมพันธ์ย่อมไม่ธรรมดาอยู่แล้ว อีกอย่าง ตอนที่ผมช่วยเธอไว้ เธอซาบซึ้งใจจนบอกว่าจะยกลูกสาวชื่อซิ่วเอ้อร์ให้ผม แล้วรับผมเป็นลูกชาย เป็นอะไรไป อิจฉาหรือ...