บท 108

:

"เฮ้อ... ปีนี้ช่างอัปยศจริงๆ เจ้าว่าดูสิ เหยาฮวาอิ่งเฉวี่ยสงสารศิษย์น้อยที่ถูกรังแก แล้วมาหาเรื่องพวกเราทำไมกัน นี่มันเคราะห์ซ้ำกรรมซัดชัดๆ!"

"ใครจะว่าไม่ใช่ล่ะ ได้ยินว่าตอนกลับมาเนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือด ไม่รู้ว่าจะรอดหรือไม่รอด"

"เบาๆ หน่อย ที่เขาเป่ยหยางซานนี้ยังให้ที่พักพิงพวกเราได้ก็ดีแล้ว อ...