บท 180

ฤดูใบไม้ร่วงบดบังแสงอาทิตย์ฤดูร้อน ฤดูหนาวมาช้า หิมะตกทับใบไม้แห้ง...

ฝางกู่เดินสวมเสื้อคลุมขนสัตว์ย่ำไปบนกองใบไม้แห้งที่ปกคลุมด้วยหิมะ เสียงกรอบแกรบดังขึ้นสร้างชีวิตชีวาให้กับลานเล็กๆ ที่เงียบเกินไปนี้ ซูหลานเฉินออกไปตั้งแต่เช้าตรู่ ไม่รู้ว่าไปทำอะไร ลึกลับซ่อนเร้น ฝางกู่ปล่อยเขาไปโดยไม่ได้ถามอะ...