บท 120

เหมือนครั้งก่อน พอมาถึงทางเข้าหมู่บ้านชิงสุ่ย เจ้าซานจินก็ลงจากรถมอเตอร์ไซค์ไฟฟ้า ปล่อยให้หลินชิงชิงขับกลับบ้านเอง ส่วนเขาเลี้ยวอีกทางเดินกลับไป

ขณะมองตามเงาร่างของหลินชิงชิงที่หายลับไปตรงหัวมุมถนน นึกถึงความหวานชื่นระหว่างทางเมื่อครู่ เจ้าซานจินอดส่ายหน้าถอนหายใจไม่ได้ พึมพำเบาๆ "แค่คบกันเท่านั้นเ...