บท 180

"เหี้ย! ใครวะ..."

มาเต๋อเปี้ยวสบถพลางเช็ดเลือดที่หน้า ลุกพรวดขึ้นยืน กำหมัดแน่นหันไปมองข้างหลัง แต่พอหันไปดู นอกจากเจ้าซานจิ่นแล้วก็ไม่มีใครอีก

"ฉันเอง" เจ้าซานจิ่นยิ้มบางๆ พลางชำเลืองมองไอ้เฮยที่นอนอยู่บนพื้น

มาเต๋อเปี้ยวหน้าซีดเผือด

แต่พอมองตามสายตาของเจ้าซานจิ่นลงไป เห็นไอ้เฮยถูกกระแทกจนมึนงง...