บท 207

"ไอ้เด็กเวร แก...แกอย่ามาใส่ร้ายฉัน!" หลิวไฉ่หวังรู้สึกว่าแรงกลับมาเล็กน้อย เสียงก็ดังขึ้นตามไปด้วย

แต่ว่า

เมื่อเผชิญหน้ากับความจริง เสียงจะดังแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ เจ้าซานจิ่นสังเกตสีหน้าอีกฝ่าย มองทะลุความหวาดหวั่นและความกระวนกระวายในใจของหลิวไฉ่หวังได้ในแวบเดียว

สิ่งที่เจ้าซานจิ่นไม่เห็นก็คือ เห...