บท 335

ลี่จื้อหลิงรู้สึกเหมือนโลกหมุน เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเจ้าซานจิ่นมีความมั่นใจมาจากไหน เธอแค่นเสียงในลำคอ แล้วพูดอย่างไร้ความปรานี "คนอย่างนาย ไร้ความสามารถ แต่ชอบหลงตัวเอง ชอบฝันกลางวัน คิดว่าฉันจะนับถือนายได้ยังไง?"

เจ้าซานจิ่นกระแอมเบาๆ ใบหน้ายังคงรอยยิ้มไร้พิษภัย แล้วพูดอย่างเป็นจริงเป็นจัง "พี่จื...