บท 362

"คุณอู๋ พ่อค้ายา มาจากพม่า..." ขณะเดินลงบันได จ้าวซานจิ่นพึมพำประโยคเหล่านี้ซ้ำไปซ้ำมา ในขณะที่ภาพของคนคุ้นเคยผุดขึ้นในความคิด

หลิวอิงอิงสังเกตเห็นความผิดปกติของจ้าวซานจิ่น จึงจ้องเขาอย่างดุๆ แล้วพูดเสียงกระเง้ากระงอดว่า "คุณพึมพำอะไรของคุณน่ะ ลับๆ ล่อๆ คุณอู๋คนนั้นมีปัญหาอะไรหรือ"

"ไม่... ไม่มีอะ...