บท 462

"เฮ้ย รอก่อน—" ชินหวานโหรวพยายามจะห้าม แต่เจ้าซานจินเคลื่อนไหวเร็วเกินไป เธอยื่นมือออกไปแตะชายเสื้อของเขา แต่เขาก็ลื่นหลุดออกไปราวกับปลาไหลในพริบตา

"ไอ้บ้า!"

ชินหวานโหรวสีหน้าเย็นชา มือค้างอยู่กลางอากาศ โกรธจนกระทืบเท้า

ถึงจะโกรธ แต่ที่นี่เป็นบ้านของตระกูลหลิว ชินหวานโหรวไม่กล้าทำอะไรวุ่นวาย ตอนน...