บท 497

"แค่ก แค่ก"

หลิวจิ้งเทียนกุมอกไอเบาๆ สองที มองดูอาจารย์ตั้วฉินที่พยายามพยุงตัวลุกขึ้นจากพื้นอย่างช้าๆ แต่แล้วก็พ่นเลือดสดออกมาอีกคำรบ มุมปากของเขาเผยรอยยิ้มพึงพอใจเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยถามว่า "รู้สึกยังไงบ้าง?"

"เทียบกับไอ้เด็กเวรนั่น สนุกกว่าเยอะนะ" อาจารย์ตั้วฉินไอเลือดออกมาไม่น้อย แต่ก็ยังฝืนยิ้มอ...