บท 842

คืนบนทะเล ความมืดมิดไม่ได้ลึกล้ำเสียทีเดียว แสงจันทร์สาดส่องบนผิวน้ำ ราวกับผงสีเงินขาวถูกโปรยลงบนทะเล สายลมทะเลพัดเอื่อยๆ ผิวน้ำกระเพื่อมเบาๆ ริ้วคลื่นเหมือนโน้ตดนตรีที่เต้นระบำ งดงามเหลือเกิน!

เสือดำทั้งห้าคนหน้าตาหมองคล้ำ รีบกินข้าวสวยสองชามแล้วกลับไปอาบน้ำพักผ่อน

ในขณะเดียวกัน ทางฝั่งเกาะ ซูกิแ...