บท 920

เวลาผ่านไปอย่างเงียบงัน สามวันผ่านไปในพริบตา ตลอดสามวันนี้ เจ้าซานจิน ขังตัวเองอยู่ในห้อง นอกจากเวลากินข้าว แทบจะไม่เห็นเงาของเขาเลย แม้แต่ซีเล่อก็เริ่มบ่นอย่างอดไม่ได้

ยามเช้า เมื่อแสงอาทิตย์แรกทอดลงสู่พื้นโลก เจ้าซานจินในห้องยืดเส้นยืดสายอย่างเกียจคร้าน ทำปากจุ๊บจั๊บสองที ลูบท้องที่เริ่มประท้วงคว...